door Joke op 13 mei 2016, 16:24
Maar zo werkte het niet in de oorlog, Erick. Een voedselbon gaf je alleen maar het recht om dat bepaalde product te kopen, zodat de beperkte voorraad niet alleen door de rijken - die daar het geld wel voor hadden - in grote hoeveelheden opgekocht zou worden en er voor de armen niets overbleef. (Vaak kreeg je wel de bonnen, maar was het eten er toch niet.) Het was een distributiesysteem net als in de oliecrisis, maar ook die tijd hebben jullie niet meegemaakt, denk ik.
Je kunt wel rekenen hoeveel eten er per week voor een per persoon zou zijn (brood, aardappelen enz.) (of per gezin met ... kinderen) als je stelt dat een bon staat voor een brood. (hoeveel boterhammen er in een brood zitten (laten uitzoeken, dat was aanzienlijk minder toen, want ze werden met de hand gesneden en dan valt een boterham dikker uit: laten uitproberen?).
(Ik heb helaas de bonnen niet hier in de caravan, anders zou ik even opzoeken hoeveel je mocht kopen op een bon.)
Ik denk dus dat je moet proberen te achterhalen wat etenswaren in die tijd kostten als je er echt op de juiste manier mee aan de slag wilt gaan. Of .... als je dat wel op jouw manier wilt toepassen, eerst duidelijk moet uitleggen hoe het systeem echt in elkaar zat. Het is op zich al interessant om te ontdekken wat iets in die tijd kostte. Je gelooft je ogen niet. Ook kun je een ruilsysteem bedenken, iets wat ook vaak gebeurde, bv. rokers die graag sigarettenbonnen wilden en niet rokers die ze graag wilden ruilen voor voedselbonnen of andere waren die ze hard nodig hadden. Helaas ook het begin van de zwarte handel.
Laatst bijgewerkt door
Joke op 14 mei 2016, 21:23, in het totaal 2 keer bewerkt