Wanneer onderwijs voor onderwijs faalt

[Robje]

Beste Thomas uit het oosten van het land (laat me raden; Nijmegen?)
Dit lijntje lezend is het volgens mij nutteloos een helpende hand toe te steken; per definitie ligt de schuld van jouw probleem bij een ander; te jonge studenten, financieel wanbeleid van het ROC, te simpele oefeningen, enge programma's, het mag allemaal niet baten. Wel fijn is het als iemand de moeite neemt om bladen op te sturen, kost namelijk weinig moeite....
Als student kun je ook actief, positief én kritisch zijn. Allereerst ga je zelf verantwoording nemen voor je resultaten; kun je niet goed rekenen en leren ze je het niet? Zorg dan dat je er zelf zo hard aan werkt dat je met kop en schouders boven je medestudenten uitsteekt; dan heb je een mooie, gefundeerde basis om kritiek te leveren.
Het is volkomen zinloos om mensen met zelfmedelijden te helpen. Je gaat 1 dag naar het ROC, 1 dag stage (althans, dat maak ik op uit je verhaal) en denkt zo even de pabo binnen te walsen. Dat kan, maar niet als je nu al moeite hebt met rekenen en spelling en daar zelf niet al teveel moeite voor wilt doen...
Overigens...doen ze op de OA ook aan zelfreflectie? Op de pabo wel en dan leer je je afvragen of het beeld dat jij hebt van de situatie realistisch is.
Kom op Thomas, zo'n dwars type als jij hebt toch wel genoeg ballen om self-made te zijn? Ik heb ook niet altijd zo'n goede indruk gehad van onderwijsinstanties maar werkte dan volgens mijn eigen manier naar het doel toe. Je tijd en energie verdoen met klagen helpt toch niet bij zulke instanties...

[super_juf]

Op OA doen ze ook aan zelfreflectie, tot je er moe van word en op de pabo ga je er vrolijk mee door Alleen doe ik het nu wel anders, heb nu ook geleerd dat het niet altijd uitgebreid hoeft en dat je ook kunt aanvoelen wat niet goed ging en dat je dit niet altijd op papier hoeft te zetten. HALLELUJA
Dit laatste doe ik nu veel, niet om er onderuit te komen, maar puur omdat ik het een nutteloos tijdverdrijf vind om alles altijd maar uitgebreid te moeten typen enz
Ik denk dat Thomas geen zelfmedelijden heeft, maar waarschijnlijk even zijn frustratie kwijt moest. Ik weet uit ervaring dat je dan niet altijd hulp van een ander wil maar gewoon een luisterend oor. Het zou dan leuk zijn om iemand tegen te komen die er ook zo over denkt, alleen vaak is dit niet zo... Ik was het er wel deels mee eens, want ook ik vind dat er weinig begeleiding word geboden met de opleiding OA.
Weet ook wel hoe dit komt, dit heeft een docent mij eens vertelt (ik heb er toen gewoon naar gevraagd) Dit was omdat het heel lastig is vast te stellen wat er allemaal bij de opleiding komt kijken.
Je moet rekening houden met studenten die door willen naar de pabo, maar er zijn er ook genoeg die dat niet willen. Dus is het zwaar rekenen van toetsen tijdens de vakken rekenen, ned enz. dan wel nodig?
Natuurlijk vind ik ook dat dit goed moet zijn, maar je kunt ook overdrijven. Bij ons werd er gerekend alsof je al op de pabo zat ("Dan kun je vast wennen, hoe het er op de pabo aan toe gaat" Dit werd echt gezegd) en dat vind ik jammer want er waren ook genoeg dit niet wilden..

Tijdens stages moest je oefenen met oudergesprekken. Ik vond dit zelf heel prettig omdat ik toch door wilde (alleen is het nu jammer dat er op de pabo niets mee word gedaan) maar nogmaals voor anderen was dit niet nodig, omdat een onderwijsassistent op haar werk niet in bespreking gaat met ouders over resultaten, gedrag, houding e.d.

Dus ik snap de frustratie, maar soms is het ook gewoon even slikken